कबीर दास

कबीर दास जीचे जन्म चे कोणतेही ठोस पुरावे उपलब्ध नाहीत, परंतु असे मानले जाते की, 13 जून 1 9 85 रोजी ज्युनियरच्या वरिष्ठ पूर्णिमा येथे वाराणसीजवळील वाहहरात हे जन्मले होते. त्याच्या आईचे नाव निरु होते. परंतु असे म्हटले जाते की निरुने त्यांना सरोवरातून उभे केले.

सहा महिन्यांनंतर त्यांचे नाव ठेवले आणि त्यांचे नाव कबीर होते. कबीर साधूंबरोबर त्यांचे बालपण पासून संगती करता करता. कबीरजींचे बालपण अतिशय मुरगळलेल्या आणि सुटया प्रकारांबरोबर संघर्ष करते. कबीर लहानपणापासूनच सामाजिक दुष्टतेच्या विरोधात होते. हे म्हणणे पूर्णपणे चुकीचे नाही की कबीर दासजी आपल्या जीवनात गुरुचे महत्त्व पूर्णपणे परिचित आहेत. कबीर जाति, उच्चजाति-प्रणालीपासून दूर, क्रूर व क्रांतिकारी होते.

कबीर यांचे व्यक्तिमत्त्व अनुकरणीय आहे. कबीरजींनी सर्व प्रकारच्या समाजाचा विरोध केला. कबीरजीचा आवाज बहुरंगी झाला होता. कबीरजी यांनी कोणताही मजकूर लिहिला नाही. परंतु, त्यांच्या मृत्यूनंतर त्यांच्या शिष्यांनी त्यांच्या शिक्षणाची संकल्पना 'बिजाक' म्हणून ओळखली. या पाठाचा तीन भाग म्हणजे 'सखी', 'सबाद' आणि 'रमणानी'. कबीरजी देवाला मित्र, आई आणि वडील म्हणून पाहत होते. कबीर जी म्हणतात की देव मनुष्य सर्वात जवळचा आहे.